Een modelgebed

Een modelgebed - Jezus en Zijn discipelen
Jezus liet Zijn discipelen duidelijk weten hoe belangrijk bidden is. We zien “Het Onze Vader” (Matteüs 6:9-13) vaak als een modelgebed, maar Hij heeft Zijn discipelen nog veel meer over bidden verteld.

Tot nu toe hebben jullie niets in mijn naam gevraagd, maar vraag het en je zult het ontvangen. Dan zal je vreugde volmaakt zijn. (Johannes 16:24)

• Bid niet als de heidenen met eindeloos gebabbel. (Matteüs 6:7)
• Bid met doorzettingsvermogen. (1 Tessalonicenzen 5:16-18)
• Bid het gebed van de discipelen (het "Onze Vader") (Matteüs 6:5-15)
• De Vader weet al voordat je het vraagt wat je nodig hebt. (Matteüs 6:8)
• Wees waakzaam en bid met betrekking tot verleiding. (Matteüs 26:41)
• Bid in afzondering. (Matteüs 6:6)
• Bid en geloof dat God ons hoort. (Marcus 11:24)

Een modelgebed – Bidden in de naam van Jezus
Vreemd genoeg had Jezus aanvankelijk niet gesuggereerd dat de discipelen in Zijn naam moesten bidden. We vinden dit ook niet in het modelgebed. Maar juist omdat de discipelen op de drempel van een heel nieuw tijdperk stonden, gebood Jezus hen te bidden in Zijn naam: vraag de Vader in Naam van Zijn Zoon. Toen de discipelen de bovenkamer uitliepen en toen ze vijftig dagen later op de Pinksterdag uit een andere bovenkamer verschenen, zag hun wereld er heel anders uit. Ze stapten een volledig nieuwe wereld binnen, die bol stond van de geestelijke oorlogvoering. De boze, wiens hiel vermorzeld werd door het kruis, deed de geestelijke strijd oplaaien, toen de kerk van Jezus Christus op de Pinksterdag werd gesticht met de uitstorting van de Heilige Geest.

Jezus vertelde hen in de bovenkamer dat het modelgebed een radicale verandering zou ondergaan: “Ik zeg u de waarheid, mijn Vader geeft je alles wat je vraagt in mijn naam” (Johannes 16:23). Waarom zal de Vader ons geven wat wij vragen in Jezus’ Naam? Het antwoord is eenvoudig: Hij zal dit doen als en wanneer wij de opdracht vervullen die Jezus ons gegeven heeft. Als we even terugkeren naar een eerder moment op die avond, toen Jezus de wijnstok en de ranken besprak, zullen we begrijpen waarom: “Jullie hebben niet mij uitgekozen, maar ik jullie, en ik heb jullie opgedragen om op weg te gaan en vrucht te dragen, blijvende vrucht. Wat je de Vader in mijn naam vraagt, zal hij je geven. Dit draag ik jullie op: heb elkaar lief.” (Johannes 15:16-17)

Modelgebed – Ga heen en draag vrucht
Het proces waarin de Vader ons zal geven wat wij vragen, is rechtstreeks verbonden aan onze opdracht om op weg te gaan en vrucht te dragen. De Vader geeft ons wat wij nodig hebben om deze primaire taak voor het koninkrijk van God te volbrengen: vrucht dragen. Hij zal gebeden in Jezus’ naam vervullen wanneer wij de opdracht van Jezus vervullen: om de vrijkoping van mensen voor God uit elke taal en stam en volk en natie te volbrengen.

Dat betekent niet dat wij God niet kunnen of mogen vragen wat we nodig hebben voor ons eigen bestaan en welzijn. Jezus vertelde ons dat de Vader ook om onze levensbehoeften geeft. We zijn immers meer waard dan de vogels die hij voor ons geeft, voedt, en kleedt (Matteüs 6:28-32). Paulus onderwees ons als volgt: “Wees over niets bezorgd, maar vraag God wat u nodig hebt en dank hem in al uw gebeden. Dan zal de vrede van God, die alle verstand te boeven gaat, uw hart en gedachten in Christus Jezus bewaren.” (Filippenzen 4:6-7). Maar hoe onorthodox of tegendraads het ook mag klinken, we hoeven de Vader niet in Jezus’ naam te vragen om in onze primaire levensbehoeften te voorzien. Natuurlijk wil dat niet zeggen dat we de naam van Jezus, onze Hogepriester, niet mogen of zelfs moeten aanroepen in onze gebeden. We kunnen dat in al onze gebeden doen, van een dankgebed voor het avondeten tot een plechtig gebed tijdens een diploma-uitreiking. Maar God heeft ons los daarvan al beloofd om in onze behoeften te voorzien, zelfs zonder een beroep te doen op de naam en het gezag van Jezus. Jezus had dat altijd al onderwezen aan de discipelen.

Een modelgebed - Het volbrengen van de grote opdracht
Omdat Jezus de discipelen spoedig zou gaan verlaten, moest er kennelijk snel een bijzondere belofte worden gegeven. De discipelen waren gemachtigd te vragen in Jezus’ naam, om blijvende vrucht te kunnen dragen en zo het koninkrijk verder op te bouwen en de grote opdracht te voltooien. Ze mochten er zeker van zijn dat de Vader hun gebeden zou verhoren.

Dit is een duidelijke verfijning van de gevestigde leer dat we er zeker van kunnen zijn dat God onze gebeden zal verhoren, als we in Jezus’ naam bidden. We hebben die belofte van oudsher beperkt door eraan toe te voegen: “als dat Gods wil is”. Maar we zouden deze aanwijzing beter volgen als we in plaats daarvan zouden toevoegen: “om blijvende vrucht te dragen voor het koninkrijk”. Het gebruik van de naam van Jezus, en de daaruit voortvloeiende belofte van de Vader om dit modelgebed te beantwoorden, voegt een voorheen onbekende en onbenutte dimensie toe aan een dergelijk gebed: een bijzonder gezag voor de productie van goede vruchten voor Gods koninkrijk.

Leer meer!